Μια βιωματική δραστηριότητα, για να πάρουν οι μαθητές μας μια πολύ μικρή γεύση της ανεξέλεγκτης εξουσίας. Μπορεί να αποτελέσει την εισαγωγή στη συζήτηση που θα κάνουμε με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου. Διάλεξα αυτή ανάμεσα σε άλλες, γιατί ήταν η πιο "ανάλαφρη" και μπορεί να γίνει και σε μικρότερες τάξεις.
Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι τα κλειδιά.
Η διαδικασία είναι η εξής:
Βάζουμε τα παιδιά
να καθίσουν ήσυχα σε κύκλο. Ο δάσκαλος ή η δασκάλα της τάξης, μπαίνει στη μέση
του κύκλου και δείχνει πολύ σοβαρός,-ή. Δείχνει τα κλειδιά που κρατάει στα χέρια
στην ομάδα και τους λέει: «Αυτός που κρατά αυτά τα κλειδιά στα χέρια του, έχει
όλη τη δύναμη στον κόσμο και θα πρέπει να υπακούτε σε κάθε του διαταγή!!» Και
προχωράει προς έναν από τους μαθητές και του δίνει μια εντολή (κάτι που μπορεί να γίνει στην τάξη: φέρε μου ένα βιβλίο από τη βιβλιοθήκη, άνοιξε την πόρτα κλπ)
Συνεχίζει να δίνει
για λίγο διάφορες εντολές σε άλλα παιδιά, όταν ξαφνικά αφήνει τα κλειδιά στο
πάτωμα και κάθεται κι αυτός,-ή στον κύκλο. Αυτό που περιμένουμε μετά, είναι ότι
κάποιο από τα παιδιά θα τρέξει να αρπάξει τα κλειδιά και να κάνει το ίδιο. (Η
εκδίκηση είναι γλυκιά!!!) Συνεχίζουμε τη διαδικασία για όσο θεωρούμε ότι χρειάζεται. Φροντίζουμε να έχουν πάρει όλοι ή όσοι ήθελαν τα κλειδιά και να τη σταματήσουμε πριν αρχίσουν να βαριούνται τα παιδιά. Όταν κρίνουμε ότι είναι κατάλληλη η στιγμή, παίρνουμε ξανά εμείς τα κλειδιά και κλείνουμε τη δραστηριότητα, για να προχωρήσουμε στη συζήτηση.
Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε πολύ καλά προετοιμασμένοι για αυτή τη συζήτηση, όπως και σε κάθε δραστηριότητα τέτοιου είδους. Πρέπει πριν ξεκινήσουμε να γνωρίζουμε πού θέλουμε να καταλήξουμε και να κάνουμε τις κατάλληλες ερωτήσεις για να το πετύχουμε αυτό. Ιδιαίτερη σημασία έχει και το πώς θα χειριστούμε τις απαντήσεις που θα πάρουμε και γενικά τα συναισθήματα των παιδιών. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που θέλουμε να αποφύγουμε είναι να προκαλέσουμε σύγχυση και να έχουμε τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε πολύ καλά προετοιμασμένοι για αυτή τη συζήτηση, όπως και σε κάθε δραστηριότητα τέτοιου είδους. Πρέπει πριν ξεκινήσουμε να γνωρίζουμε πού θέλουμε να καταλήξουμε και να κάνουμε τις κατάλληλες ερωτήσεις για να το πετύχουμε αυτό. Ιδιαίτερη σημασία έχει και το πώς θα χειριστούμε τις απαντήσεις που θα πάρουμε και γενικά τα συναισθήματα των παιδιών. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που θέλουμε να αποφύγουμε είναι να προκαλέσουμε σύγχυση και να έχουμε τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα.
ορισμένοι άξονες συζήτησης:
·
Πώς ένιωσες
όταν είχες την εξουσία;
·
Πώς ένιωσες
όταν ήσουν το «θύμα» της εξουσίας;
·
Ήθελες
να κάνεις αυτό που σου ζητούσε η εξουσία;
·
Γιατί
προσπάθησες να πιάσεις τα κλειδιά;
· Γιατί
δεν προσπάθησες να πιάσεις τα κλειδιά;
· Τι θα
άλλαζες στον τρόπο που σου ζητούσε η εξουσία να κάνεις διάφορα πράγματα;
· Σε ποιο πολίτευμα γίνεται κάτι αντίστοιχο;
Στις μικρότερες τάξεις, μπορούμε να βάλουμε στην αρχή μια κούκλα ή ένα λούτρινο ζωάκι να δίνει τις εντολές, για να μην ταυτιστούμε με τον ρόλο αυτό στα μάτια των παιδιών.
Τη δραστηριότητα βρήκα στα αρχεία του διεθνούς, μη κερδοσκοπικού οργανισμού CISV.
Δείτε πώς τη δούλεψε στην τάξη της η Ρούλα Μπλέτσου (Πρώτη Κασετίνα).
εκπληκτική δραστηριότητα !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ Κατερίνα! :-)
ΔιαγραφήΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΑΛΗΝΗ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-) :-) :-) Να 'σαι καλά Ελένη!!! Ευχαριστώ!
Διαγραφή